Films die nergens draaien - Yorick Goldewijk
Een mooie prijswinnaar dit keer.
Het boek van Goldewijk is bekroond met de Gouden Griffel 2022. De jury was unaniem over de originaliteit en de verbeeldingskracht van Films die nergens draaien. Het boek is volgens de jury uitzonderlijk door de ingenieuze wijze waarop fantasie, werkelijkheid en dieper liggende thema’s in een meeslepend avontuur zijn vervat. Een boek dat ontroert en van begin tot eind intrigeert’, aldus het juryrapport.
Het verhaal
gaat over Cato van 12, enigst kind. Haar moeder is overleden toen zij werd
geboren. Haar vader is er wel, maar ook weer niet. Hun contact is minimaal; hun
golflengtes zijn verschillend. Voor het regelen van hun huishouding heeft Cato’s
vader Cornelia ingehuurd, een buurvrouw met wie Cato het ook bepaald niet kan
vinden. Ze leeft helemaal haar eigen leven in haar eigen wereld, zonder veel
vrienden.
Wanneer op een dag een kaartje in hun brievenbus zit van een oude bioscoop gaat Cato op onderzoek uit. Ze ontmoet daar Mevrouw Kano, die, heel bijzonder, Cato lijkt te kennen. ‘De bioscoop gaat open voor individuele bezoekers’ aldus mevrouw Kano. De nieuwsgierigheid bij Cato is gewekt. Met behulp van een oude projector en oude bezittingen zoals foto’s blijk je zo maar in het verleden, in jouw verleden, te kunnen stappen. Zo ontmoet Cato Dikkie, met wie ze het best goed kan vinden. Wanneer ze ontdekt wie Dikkie in werkelijkheid is, verandert dat haar leven en dat van haar vader voorgoed.
Yorick Goldewijk heeft het verhaal in behapbare hoofdstukken geknipt, waardoor het prettig leesbaar is. De tijdsprongen maken het tot een spannend boek, en eigenlijk is het ook een verhaal over een zielig meisje. Maar wel eentje met pit! Voor bibliotheken heeft het boek de leeftijdscode B (tot 12 jaar) meegekregen, maar ik denk dat het ook heel goed kan aansluiten bij de belevingswereld van jonge pubers.
Reacties
Een reactie posten