Posts

Posts uit december, 2022 tonen

Weg van het water - Linda Westendorp

Afbeelding
  Nederlanders kennen Thailand vooral door hun vakantie-ervaring of door lekker eten. Voor de schrijfster van het boek ‘Weg van het water’, Linda Westendorp, geldt dit ook. Zij was echter ook één van de vele duizenden mensen, die met kerst 2004 in Phuket waren en de vreselijke tsunami aan den lijve ervoeren. Linda maakt in 2004 onderdeel uit van Team Phuket van reisorganisatie Thomas Cooke. Samen met een internationaal gezelschap van reisbegeleiders zorgt ze dat vele vakantiegangers een onbezorgde en onvergetelijke tijd kunnen doormaken. Het onbezorgde leven verandert in één klap als de zee metershoog het land opkomt: het water gaat zijn weg. Velen hebben geen kans meer te vluchten, maar wie kan zorgt dat hij zo ver mogelijk weg van het water komt. Van hen, die er werken wordt verwacht, dat ze professioneel aan de slag gaan en hulp bieden waar mogelijk. Aan de hand van dagboekverslagen, kort na deze dramatische periode opgetekend, beschrijft Linda hoe ze te werk gaat en op welke mani

Teun Toebes - Verpleegthuis, wat ik leer van mijn huisgenoten met dementie.

Afbeelding
  Een prachtpleidooi voor verandering in de zorg door de 21jarige Teun Toebes. Hij bemerkte tijdens stage voor zijn opleiding ‘Zorgethiek en beleid’ dat het ‘systeem’ zoveel afstand heeft gecreëerd en een grote aaneenschakeling is van regels voor verzorging, waardoor de echte zorg in het geding komt. Hij besloot proef op de som te nemen en vroeg aan de Raad vanToezicht toestemming om een jaar te gaan inwonen als bewoner. Hij heeft daarnaast een vrijwilligersstichting opgericht: ‘STeun en Toeverlaat’, die zich richt op het creëren van geluksmomenten bij mensen met dementie, vooral door het prikkelen van hun zintuigen en hen verleiden om in actie te komen. Teun’s conclusie: Mensen met dementie die tegengas geven zijn per definitie ‘moeilijk’. Er is sprake van machtsverhoudingen: medewerkers werken volgens regels die 100% moeten worden nageleefd door de bewoners. Iedere afwijking wordt meteen de kop ingedrukt, waardoor de bewoners niet veel meer dan nummers zijn, terwijl zij juist in hu